جمعیت روحانیون سنتی ایران معاصر منادی دینداری در پرتو آزادی-جمعیت رسام
24 Apr 2024 ---- چهارشنبه ۵ اردیبهشت ۰۳ ---- ١٤ شوال ١٤٤٥
Skip Navigation Links
جستجو
حکومت ایران وبهره برداری از مقدسات

تاريخ انتشار : 3/7/2015
Share |



محمد بهادری
 
ویژۀ رسام
 
«راه قدس از کربلا می گذرد» و «جنگ جنگ تا پیروزی» به مدت 8 سال جوان و پیر و زن و مرد دو کشور همسایه و هم دین را به کام مرگ فرو برد تا نهایتاً با نوشیدن جام زهر توسط آیت الله خمینی به پایان رسید. آیت الله خمینی جنگ را یک نعمت می دانست و معتقد به «‌جنگ جنگ تا رفع فتنه از عالم» بود. او زمانی در پاسخ به گروهی که در حضور او از تبدیل «قلم ها به مسلسل» برای یاری رزمندگان سخن گفتند اظهار امیدواری کرد که همه مسلسل ها به قلم تبدیل شوند و یک روز هم  بر جنگ تا رفع فتنه از عالم پافشاری کرد. اما آنچه در عمل اتفاق افتاد نشان داد گرایش او بر جنگ تا رفع فتنه است و تبدیل مسلسل ها به قلم بیش از آنکه ریشه در اعتقادات او داشته باشد نوعی قافیه سازی در برابر شعارهای حماسی و شاید برای ثبت در تاریخ بوده است. جنگ هشت ساله گرچه برای دو ملت ایران و عراق چیزی جز مرگ و نیستی نبود، اما براستی برای جمهوری اسلامی یک نعمت بود تا بتواند صدای هر مخالفی را خفه کند و نه تنها از کشته ها در زمان جنگ سواستفاده برد، بلکه تا به امروز نیز بعد از گذشت 26 سال از پایان آن، هنوز تابوتهای خالی آنها را جابجا می کنند و استخوانهای آنها را از دانشگاه ها تا میدانهای شهر و از اماکن تفریحی کوهستانی تا داخل میراث فرهنگی دفن می کنند. هنوز مین های کار گذاشته شده در زمان جنگ باعث کشته و زخمی شدن مردم ساکن نواحی می شود که زمانی منطقه نبرد بود و زخمی های شیمیایی و موجی ها در آسایشگاه ها و بیمارستانها و کنج خانه ها روزگار غریب و فراموشی خود را سپری می کنند. بیش از سی و چهار سال از آغاز جنگ ایران وعراق می‌گذرد. یکی از خونبارترین و طولانی‌ترین جنگ‌های سده بیستم که نه مرزهای دولت عراق را گستراند و نه آرزوهای حاکمان اسلامی را برای صدور انقلاب و رسیدن به قدس از راه کربلا. بیش از 450 هزار کشته و صدها هزار زخمی و میلیاردها دلار خسارت. هزاران مفقودالاثر و هزاران هزار آواره شهرها و استانهای دیگر و آثار روحی و روانی که تا چندین نسل آینده هم ادامه خواهد داشت. 
اکنون چند دهه پس از آن شعار ظاهراً آرمانی، کار جمهوری اسلامی به آنجا رسیده که فتنه درعالم گسترده تر از سابق شده است. در داخل ایران هم از یکسو آحاد مردم انواع فتنه واقعی را درهمه شئون زندگی خویش احساس می کنند و از سوی دیگر جانشین آیت الله خمینی همه روزه از وجود فتنه های ویرانگر در داخل حاکمیت خویش و غفلت خواص از فتنه ها می نالد. کار حکومتی که به دنبال رفع فتنه از عالم بود به جایی رسیده که رهبر فتنه ساز جمهوری اسلامی از تکرار عاشورا برای ریشه کنی  فساد سخن می گوید. در عاشورای خامنه ای، البته حسین جمهوری اسلامی به شهادت نمی رسد و قربانیان این حماسه کسانی هستند که ماشین تبلیعاتی جمهوری اسلامی، آنان را یزیدیان زمان می نامد. آن زمانی که نیاز به جنگیدن و خون دادن بود همه مردم، عزیز و سروران و صاحبان انقلاب بودند و با تحریک احساسات دینی و ملی، فوج فوج جوانان و آحاد ملت را به جبهه ها کشانده و خود در پشت جبهه به کسب قدرت و مقام مشغول و فرزندانشان در دانشگاه های خارج به تحصیل پرداختند. بعد از جنگ هم به همان راه ادامه داده و به ثروت اندوزی سرگرم و کسانی که از جان و مال و ناموس خود در راه نجان میهن گذشته بودند به بوته فراموشی سپرده شدند. 
براساس آنچه که سال ها از فراز منابر شنیده می شود، امام حسین سلام الله علیه پس از دریافت هزاران دعوت نامه از اهالی کوفه، راهی دیار آنان شد تا درخواست کوفیان برای ارشاد را لبیک گفته باشد. اما سپاه یزید در میانه راه، مانع حرکت او و یارانش شد. او از کسانی که راه را بر او بسته بودند خواست اگر اجازه رفتن به کوفه را ندارد، به او اجازه دهند از همان راهی که آمده بازگردد. اما سپاهیان یزید از پذیرش درخواست میهمان کوفه خودداری و عملاً جنگی را تحمیل کردند که مایل به آن نبود. حضرتش صلوات الله وسلامه عليه ىر مقابل رسالت خود را اصلاح در حد توان خویش اعلام کرد. تاکید بر اینکه «چیزی نمی خواهم جز اصلاح در حدی که می توانم» دقیقاً نقطه مقابل رفتار سران جمهوری اسلامی بود که برای ارضای شهوات سیاسی خود همه هزینه ها را به مردم تحمیل می کنند. امام حسین سلام الله علیه هنگامی که درگیر یک جنگ ناخواسته شد، خود و اعضای خانواده را جلودار مبارزه قرار داد نه آنکه  مانند برخی سران جمهوری اسلامی و نان خورهای ایشان، در اوج شعارعلیه دشمن، فرزندان خود را به امن ترین نقطه در حوزه استیلای دشمن بفرستد و هم زمان، سایر جوانان کشور را در معرض انواع محرومیت و خطرهای بالقوه و بالفعل قرار دهد. او نه تنها از روش های فریب کارانه برای یارگیری در جنگ بهره ای نگرفت بلکه انواع ترفندها را برای انصراف همراهان و مرخص نمودن آنها به کار برد. 
البته نباید گمان بُرد بهره گیری ماشین تبلیغاتی جمهوری اسلامی از واقعه عاشورا، فقط به مقایسه "بحران های خود ساخته" با عاشورای سال ۶۱ هجری محدود است. در عاشورای 61 اگر امام حسین سلام الله علیه  و یارانش در صحرای کربلا، در تعداد قلیل بودند اما همچون سپاه یزید، به همان سلاح ها مجهز بودند. در عاشورای 88 سپاه ولی فقیه با تجیزات مدرن و سلاح های جنگی به جان مردم بی دفاعی افتاد که تنها سلاحشان شعار بود و مشت های گره کرده برای پس گرفتن رای های به سرقت رفته. دنیا شاهد بود آنچه بر سر مردم مظلوم ایران آمد. البته در کربلای 88 نه تنها سخنی از مظلومیت شهدای جان باخته نشد که متهم به فتنه گری هم شدند. 
با پیروزی انقلاب اسلامی، ترفندهای جدید و قصه پردازی های نوین در خصوص واقعه عاشورا سرعتی باور نکردنی یافت تا جایی که امروز ضمن مشابه سازی های دروغین و فریبنده، از "عاشورای قلابی" و "احساسات تحریک شده مردم " علیه منتقدان و مخالفان جمهوری اسلامی بهره گیری می شود. 
نمونه هایی از این شبیه سازی های تقلبی را می توان در مقاطع گوناگون تاریخ نظام یافت. هاشمی رفسنجانی در کتاب خاطرات خود اعتراف می کند که تعداد کشته شدگان در انفجار حزب جمهوری اسلامی بیش از هفتاد و دو نفر بوده اما بر اعلام عدد ۷۲ تفاهم شده تا تعداد شهدای کربلا در اذهان تداعی شود و امکان حداکثر استفاده تبلیغاتی فراهم شود. کاظم صدیقی امام جمعه موقت تهران از اقشار ضعیف جامعه درخواست می کند مانند اسرای کربلا، گرسنگی و مشکلات را تحمل کنند. این تنها بخشی از استفاده های تبلیغاتی  جمهوری اسلامی از چیزی است که آن را عاشورا می نامند و تلاش می کنند شرایط فعلی جمهوری اسلامی را مطابق با آن جلوه دهند.
بهترین راه مبارزه با جمهوری اسلامی، گرفتن سلاح عاشورا و شهدا از نظامی است که رفتار آن به عملکرد دشمنان حسین شباهت های فراوان دارد. کسانی که با عناوینی همچون مبارزه با خرافات، کلیت حادثه عاشورا و اظهار علاقه مردم به شهدای کربلا را مورد تمسخر قرار می دهند دقیقاً همان کاری را می کنند که جمهوری اسلامی می خواهد. بخواهیم یا نخواهیم جمعیت کثیری از ایرانیان ارادت خاص به امام حسین سلام الله علیه دارند و عاشورا برای آنان تقدس دارد. 
بخشی از اپوزیسیون مذهبی که طرفدارانی در داخل کشور دارد باید با جدیت در برابر قصه سازی هایی که به بهانه عاشورا انجام می شود ایستادگی کند، زیرا یکی از اهداف و پیامدهای مورد انتظار از عاشورا و شهید سازی های قلابی، تقویت نظام یزیدی در برابر کسانی است که می خواهند آزاده باشند. باید به همه گفت امام حسین نه تنها به دنبال « جنگ جنگ تا رفع فتنه از عالم» نبود بلکه در حوزه اصلی حکومت اسلامی هم  تنها به اصلاحی می اندیشید که در حد توان خود او بود. باید سران فاسد و خودخواه جمهوری اسلامی که به فکر عاشورا سازی قلابی با تکیه بر ثروت و خون ایرانیان هستند را رسوا کرد تا حکومت نتواند با تحریک احساسات خالصانه گروهی از هموطنان ساده دل، رأس فاسد حکومت را جانشین حسین سلام الله علیه معرفی کند و همه دشمنان او را همچون عمر سعد و شمر.
 
* مقالات ومصاحبه های مندرج در سایت لزوماً دیدگاه رسام نیستند.

برچسبها:



درج نظرات
نام : 
آدرس ایمیل : 
متن پیام : 
 
رسام اخبار
رسام نظر سنجی
رسام مناسبتها
رسام فید RSS
رسام دعوت به همکاری
رسام رسام در شبکه های اجتماعی


راه اندازی سایت: فوریه 2011

کلیه حقوق این سایت متعلق به رسام می باشد.