فارغ از اینکه اشکالات وارد براین رفراندوم درشرایطی که هنوز مشخصات سیاسی چنین رژیم روشن وآشکار نبود وعلیرغم تمامی اشکالات قانونی وارد برهمه پرسی، اما درنهایت رهبر وقت انقلابیون، آیت الله خمینی مدعی شد که مردم به رژیم سیاسی مورد نظر او رأی داده اند. وی در سخنانی پس از شمارش آراء همه پرسی اظهار داشت:

" ... من در اين روز مبارك، روز امامت امت و روز فتح و ظفر ملت، جمهوري اسلامي ايران را اعلام مي‌كنم. به دنيا اعلام مي‌كنم كه در تاريخ ايران چنين رفراندمي سابقه ندارد كه سرتاسر مملكت با شوق و شعف و عشق و علاقه به صندوقها هجوم آورده و راي مثبت خود را در آن ريخته و رژيم طاغوتي را براي هميشه در زباله‌دان تاريخ دفن كنند."

اما اندکی بیش از دوسال زمان لازم بود تا آیت الله خمینی به تمامی آنچه دربارۀ حاکمیت ملت درسطور فوق به آن تصریح کرده بوده پشت پا زده وخود را حاکم علی الاطلاق ومالک الرقاب ملک ایران بداند وخود را برجان ومال وناموس ایرانیان از خود آنان مسلط تر بداند. وی درسخنرانی درجمع نمایندگان مجلس صراحتاٌ جایگاه رأی مردم ونظر آنان درنظام را مورد تردید جدی قرار داد وعلناً رأی خود را باطل کننده رأی تمامی مردم دانست. دراین سخنرانی وی با اشاره به ریاست جمهوری ابوالحسن بنی صدر اظهار داشت:

"  آقاى رئيس جمهور حدودش در قانون اساسى چه هست، يك قدم آن ور بگذارد من با او مخالفت مى‏كنم. اگر همه مردم هم موافق باشند، من مخالفت مى‏كنم."

آیت الله خمینی که خود روزگار به لایتغیر بودن وازلی بودن قانون اساسی مشروطه معترض شده ودرنقد آن خطابه ها سرداده بود، به یکباره نشان داد که تا کجا وبه چه اندازه به رأی مردم احترام می گذارد. وی درهمین یک جمله رسماً برای ملت ورأی آن بعد از استقرار نظام سیاسی مطلوب او وقعی نمی گذارد، وخود ونظر استبدادی خود را مسلط برافکار عمومی ورأی ملت قلمداد می نماید.

بازخوانی نکاتی از این قبیل بویژه برای فهم مسیر انقلاب ونقطه آغازین انحراف بسیار مهم وضروی می نماید، ودوباره خواندنش راه را برفروختن متاع کهنه آیت الله خمینی با رنگ ولعابی تازه را می بندد ودرحقیقت باطل کننده مدعای کسانی است که از او رهبری آزادیخواه ترسیم می نمایند.