رسام، واحد تحلیل خبر

سازمان دیدبان حقوق بشر، کشتار صدها مسلمان شیعه را در نیجریه محکوم کرده است. این سازمان ارتش نیجریه را متهم کرده که دست‌کم ۳۰۰ نفر از شیعیان عضو جنبش اسلامی نیجریه را بدون دلیل کشته و جسدهای آن‌ها را در گورهای دسته‌جمعی دفن کرده است.
این کشتار در شمال نیجریه و در ماه جاری میلادی رخ داده، اما ارتش این کشور ماجرا را تکذیب می‌کند.
در جریان حضور نظامی ارتش نیجریه در شهر زاریا، خانه ابراهیم زکزاکی، رهبر گروه شیعی جنبش اسلامی نیز محاصره شد و سربازان به افرادی که سعی در محافظت از ابراهیم زکزاکی داشتند، تیراندازی کردند.
زینا ابراهیم، همسر رهبر جنبش اسلامی نیجریه، روز یک‌شنبه ۱۳ دسامبر/ ۲۲ آذر، در تماسی تلفنی با خبرگزاری آسوشیتدپرس گفت که در جریان محاصره خانه‌اش، دست‌کم ۱۲ نفر کشته و نزدیک به ۳۰ نفر هم مجروح شده‌اند.
چند روز بعد، حسینیه شیعیان در این منطقه با بلدوزر تخریب شد.
درگیری‌‌ها از آن زمان به بعد همچنان ادامه داشته و به گفته سازمان دیدبان حقوق بشر، دست‌کم ۳۰۰ کشته بر جای گذاشته است.
دیدبان حقوق بشر می‌گوید که این حمله‌ها در بهترین حالت واکنش بیش از اندازه شدید و خشن ارتش و در بدترین حالت، حمله‌ای برنامه‌ریزی شده علیه شیعیان است.
سازمان دیده‌بان حقوق بشر اما با غیرقابل توجیه خواندن حمله‌ به شیعیان نیجریه، از هیات قضایی تشکیل شده برای رسیدگی به این موضوع خواسته است در شناسایی و معرفی عاملان این حمله‌ها، مستقل و منصف باشد.
این سازمان که مقر آن در نیویورک است در گفت‌و‌گو با چندین شاهد عینی و شماری از مقام‌های محلی دولت نیجریه، ضمن غیرواقعی توصیف کردن ادعاهای ارتش نیجریه درباره علت این حمله‌ها گفته است که حمله ارتش نیجریه به شیعیان، احتمالا برنامه‌ای از پیش طراحی شده با هدف سرکوب اقلیت شیعه این کشور بوده است.
دانیل بکله، مدیر بخش آفریقایی دیدبان حقوق بشر هم از رئیس‌جمهوری نیجریه خواسته است حمله به شیعیان را متوقف کند.
دولت نیجریه حمله به شیعیان شمال این کشور را «موضوعی نظامی» می‌داند. توصیفی که از نظر دیدبان حقوق بشر، «شوکه کننده» است.

پی نوشت رسام؛ شیعیان نیجریه البته این بار هم قربانی سیاست های فرامنطقه ای حکومت ایران شدند. دولت ایران با ماجراجویی های منطقه ای وبین المللی خود بهانه ای به دست سران وحکام این کشورها برای سرکوب شیعیان در کشورهای مختلف داده است. حکومتهای این کشورها با متهم کردن شیعیان به ارتباط با ایران، عملاً زمینه های تضییع حقوق شیعیان در کشورهای خود وسرکوب شیعه ومحروم ساختن آنان از بدیهی ترین حقوق شهروندی شان را فراهم آورده اند.

طی سالهای اخیر نمونه های مکرری از این دست تنها وتنها به سرکوب گسترده شیعیان منجر شده است. سرکوب شیعیان در بحرین، حمله به حوثی ها در یمن، کشتار شیعیان در پاکستان واحیراً هم کشتار شیعیان نیجریه در پوشش جلوگیری از بسط نفوذ وسیطرۀ ایران انجام شده و می شود. فجایعی که بیش از هرچیز محصول رقابت سیاسی ایران با کشورهای سنی منطقه بوده است. این تحلیل البته به معنای نادیده گرفتن جرم این حکومتها در قتل عام شیعیان نیست، اما به روشنی وصراحت پرده از علل وعوامل کشتار شیعه در نقاط مختلف جهان برمی دارد. 

جالب آنکه، مقامات جمهوری اسلامی علیرغم هیاهوهای تبلیغاتی در نشان دادن نفوذ خود در کشورهای مختلف، در بزنگاه بحران وگرفتار شدن شیعیان این کشور، هیچ عکس العملی از خود نشان نداده ویا حداکثر به یک محکومیت رسانه ای ویا تماس تلفنی(!) اکتفا کرده اند. تمامی اینها در حالیستکه جمهوری اسلامی در مقام تبلیغات وخبر سازی های رسانه ای تلاش می کند تا تمامی شیعیان در هر نقطه از جهان را وابسته ودلبسته به نظام جمهوری اسلامی تصویر کند ودر مقام عمل هم بشدت با هرنوع جنبش مستقل ملی شیعه در کشورهای مختلف مبارزه کرده است.